Blak
Prijeđi na navigaciju
Prijeđi na pretraživanje
| Dobrodošli na Dalmatinski internetski libar! Samo registrirani članovi mogu uređivati ovu internetsku enciklopediju Dalmacije, nakon što ih potvrde administratori. Za registraciju klikni ovde!. |
| Dalmatinsko-hrvatske beside | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| dalmatinski: | Blak | ||||
| hrvatski: | katran, crna borova smola | ||||
| slika: |  [[1]] | ||||
| izgovor: | blȁk | ||||
| izgovor audio: | |||||
| objašnjenje: | BLAK - Rusi ugljen koji se zemaljskim procesima pretvorio u smolu od davnina se počeo upotrebljavat za impregnaciju podvodnih i unutrašnjih dijelova brodova, brodica i baraka. U starim zapisima spominje se pod nazivom pegola nera što u prijevodu znači crna smola ili pece navale - brodska smola. Uvelike se po kvaliteti i sastavu razlikuje od pakline (drvena smola) i katrana (bitumen). Nalazi ga se u rudnicima ugljena (pretkopima) ili povrsinskim kopovima ugljena. Iako otrovan u malim kolicinama se moze upotrebljavati i u proizvodnji antiseptičkih sapuna. Osim ove nalazi još i primjenu u proizvodnji koksa, grafita, asfalta, proizvodnji brtvila i u drvenoj brodogradnji. Baš zbog svog antiseptickog svojstva kao i svojstva brtvljenja se upotrebljavo kod gradnje drvenih brodova kao sredstvo za premazivanje unutrasnjeg a uz dodatak praha bakrenog oksida i vanjskog dijela trupa kao zaštita od raznih napasnika i morskog crva te da bi se dobila vodonepropusnost broda. Otpornost na vodu i dobra penetrirajuća/brtveća svojstva ugljene smole su dobrodošla za povezivanje raznih konstruktivnih i nepomićnih djelova broda tako da se ta smola često do dolaska modernih smjesa upotrebljavala za čvrsto spajanje i brtvljenje raznih spojeva brodskog trupa koji su bili pod naporom, a pojavom motora na drvenim brodovima i zaljevanjem spoja bukule sa krmenom aštom (statvom) što je stvaralo vodonepropusan spoj. Ugljena smola na sobnoj temperaturi izgleda kao staklasti ugljen jako crne boje. Točka tališta joj je između 100-120°C kada počimlje omekšavati i ispuštati isparenja koja mogu biti otrovna i prilikom rada sa smolom se preporuća da se to radi na otvorenom ili u dobro ventiliranim prostorima. Zapaljiva je na temperaturi od približno 205°C, a temperatura vrenja je iznad 470°C. Isparenja jako zaudaraju na mješavinu nafte i sumpora. U rastopljenom stanju relativna gustoća joj je između 1,15 - 1,25. Izvor: [Vlaho Bongi, Crtice iz povijesti pomorstva (fb)] | ||||
| definicija: | |||||
| značenje1: | |||||
| značenje2: | |||||
| značenje3: | |||||
| značenje4: | |||||
| značenje5: | |||||
| značenje6: | |||||
| napomena1: | |||||
| napomena2: | |||||
| napomena3: | |||||
| napomena4: | |||||
| izvor: | Izvori | ||||
Abecedni popis
| A | B | C | Č | Ć | D | Dž | Đ | E | F | G | H | I | J | K | L | Lj | M | N | Nj | O | P | R | S | Š | T | U | V | Z | Ž |